Na Dvoračky – 17,8 km

Trasa średnio trudna, nawierzchnia przeważnie asfaltowa, na trasie jest kilka punktów gastronomicznych i wypoczynkowych, najwyższym punktem jest schronisko Dvoračky, 1132 m n.p.m.

Popularne schronisko górskie Dvoračky to cel pierwszej całodniowej trasy. Od początku do końca idziemy asfaltową drogą, tylko krótki odcinek przed schroniskiem Dvoračky prowadzi drogą żwirową.

Trasa ma swój początek w centrum Harrachova, skąd ruszamy w kierunku Rýžoviště, gdzie droga zaczyna piąć się w górę do rozdroża Ručičky. Tu jest pierwszy punkt gastronomiczny, z którego można skorzystać przed dalszą wędrówką do schroniska Dvoračky. Od Ručiček do Dvoraček droga cały czas łagodnie pnie się w górę, dostarczając pięknych widoków nie tylko na niedaleką Rokytnicę nad Jizerou, ale też bardziej odległy Czeski Raj, Jeszted, Góry Łużyckie, a przy dobrej widoczności także szczyty Średniogórza Czeskiego. Celem i zarazem najwyższym punktem na trasie jest górskie schronisko Dvoračky. Po niezbędnym wypoczynku i posileniu się wracamy stąd żółtym oznakowanym szlakiem koło schroniska Světlanka, gdzie też jest gastronomia, do rozdroża Ručičky. Ostatni punkt gastronomiczny, zanim zaczniemy schodzić do Harrachova, znajduje się na rozdrożu Studenov. Koło wyciągu w dzielnicy Rýžoviště, który latem jest nieczynny, po lekkim podejściu dotrzemy do dużych skoczni, skąd mamy piękne widoki na Harrachov. Stąd od centrum Harrachova i końca wędrówki dzieli nas już tylko kawałek.

Do Voseckiej boudy – 22,1 km

Trudna trasa, nawierzchnia głównie asfaltowa, zwłaszcza w drugiej połowie drogi ograniczone możliwości gastronomiczne i mało miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie Vosecká bouda, 1251 m n.p.m.

Będąc w Harrachovie, z pewnością nie powinniśmy ominąć schroniska Vosecká bouda. Prawie cała trasa prowadzi po asfaltowej drodze, tylko dwa krótsze odcinki trzeba pokonać po leśnej żwirowej drodze i wąską leśną ścieżynką.

Trasa zaczyna się w centrum Harrachova i prowadzi przez spokojną część Harrachova, wzdłuż Bílej vody i harrachovskiego kąpieliska do drogi Harrachova cesta. Dojdziemy nią do głównej trasy w kierunku wodospadu Mumlawy, przy którym z pewnością warto się choć na chwilę zatrzymać. Mumlavská bouda lub Bistro u Lišáka to miejsca, w którym można się posilić przed dalszą wędrówką. Płynnym, łagodnym podejściem leśną drogą, biegnącą przez romantyczną dolinę rzeki Mumlawy, dojdziemy do skrzyżowania Krakonošova snídaně. Krakonošova snídaně to ważne skrzyżowanie szlaków, skąd można udać się w czterech kierunkach. Tym razem wybieramy żółty szlak do schroniska Vosecká bouda. Przed nami większe podejście, Vosecká bouda to cel, a jednocześnie najwyższy punkt na trasie. W nagrodę czekają tu na nas przepiękne widoki. Na dole widać całą dolinę Mumlawy, w zasięgu są zachodniokarkonoskie szczyty – od Łysej Góry przez Plešivec po harrachovską Czarcią Górę, a na zachodnim horyzoncie Góry Izerskie i Jeszted. Przy odrobinie szczęścia można też dojrzeć wznoszące się za nimi szczyty Gór Łużyckich.

Warto tu dobrze zjeść, ponieważ w drodze powrotnej do Harrachova nie będzie już żadnego punktu gastronomicznego i liczyć można tylko na własny prowiant. Ze schroniska Vosecká bouda wracamy leśną drogą i na pierwszym rozdrożu skręcamy w prawo na drogę Janouškova cesta, nazywaną także TEREX. Teren jest pagórkowaty aż do mostu na Kamenicy, gdzie skręcamy w lewo i leśną drogą idziemy w dół obok rzeki Kamenicy koło wodospadu płytowego do drogi asfaltowej, będącej ostatnim odcinkiem tej trasy.

Tropem karkonoskich wodospadów – 24,4 km

Trudna trasa prowadząca do najwyższych partii zachodnich Karkonoszy, nawierzchnia częściowo asfaltowa, częściowo żwirowa, po drodze kilka punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie to Harrachovy kameny, 1416 m n.p.m.

Trasa – ze względu na długość – zaczyna się na szczycie Czarciej Góry, dokąd możemy wjechać koleją linową, ułatwiając sobie pierwsze podejście i skracając nieco całodzienną wędrówkę. Stąd ruszamy w kierunku schroniska Dvoračky. Po drodze mamy dwa punkty gastronomiczne, na Studenovie i na Ručičkach. Z Dvoraček idziemy na łęk Łysej Góry i dalej zboczami góry Kotel wokół tajemniczego kamiennego wału Růženčina zahrádka na Harrachovy kameny. To najwyższy punkt na tej trasie, z którego można podziwiać piękne widoki na szerokie okolice, na Kotel i na kocioł polodowcowy Velká Kotelní jáma. Widoczna stąd jest pamiątkowa Mogiła Hanča i Vrbaty, niedaleko której można się zatrzymać, posilić i wypocząć w schronisku Vrbatova bouda. Trasa prowadzi dalej drogą Bucharova w kierunku schroniska Labská bouda, mijając najwyższy czeski wodospad na rzece Pančavie. Z punktu widokowego Ambrožova vyhlídka, który znajduje się dokładnie w połowie j trasy, można oglądać Łabski Kocioł niemal z lotu ptaka – o ile nie mamy lęku wysokości. Trasa prowadzi dalej do schroniska Labská bouda, a stąd do rozdroża U čtyř pánů. W tym momencie zaczynamy schodzić ze szczytów Karkonoszy i drogą Harracha przez dolinę Wielkiej Mumlawy docieramy do rozdroża Krakonošova snídaně, skąd wzdłuż rzeki zbliżamy się do Harrachova. Zasłużony posiłek po górskiej wędrówce możemy zjeść przed zakończeniem trasy przy wodospadzie Mumlawy lub w jednej z wielu restauracji w Harrachovie.

Na Śnieżne Kotły – 28,3 km

Najtrudniejsza trasa, prowadząca na główny karkonoski grzbiet, którym przebiega granica państwowa. Nawierzchnia częściowo asfaltowa, częściowo żwirowa, po drodze kilka punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie to Śnieżne Kotły, 1481 m n.p.m.

Trasa zaczyna się w centrum Harrachova i początkowo prowadzi przez spokojną część miasta, wzdłuż Bílej vody i harrachovskiego kąpieliska do drogi Harrachova cesta. Dojdziemy nią do głównej trasy w kierunku wodospadu Mumlawy, przy którym z pewnością warto się choć na chwilę zatrzymać. Mumlavská bouda lub Bistro u Lišáka to miejsca, w których można się posilić przed dalsza wędrówką. Płynnym, łagodnym podejściem drogą pod prąd rzeki Mumlawy dojdziemy do skrzyżowania Krakonošova snídaně. Tu zaczyna się prawdziwe podchodzenie na szczyty Karkonoszy. W schronisku Vosecká bouda można wypocząć, posilić się, delektować się pięknymi widokami na Czarcią Górę i dolinę Mumlawy, a także odległy Jeszted, Góry Izerskie i Łużyckie.

Podchodzimy wyżej do Trzech Świnek, gdzie wchodzimy na szlak grzbietowy – Drogę Polsko-Czeskiej Przyjaźni, którą dochodzimy do najwyższego punktu i celu dzisiejszej wędrówki, jakim są imponujące Śnieżne Kotły. Z tarasu widokowego roztaczają się wyjątkowe widoki na Śnieżne Kotły i Polskę, można też podziwiać panoramę środkowych i wschodnich Karkonoszy. Dalsza trasa prowadzi koło schroniska Labská bouda do źródła Łaby i rozdroża U čtyř pánů. W tym momencie zaczynamy schodzić ze szczytów Karkonoszy i drogą Harracha przez dolinę Wielkiej Mumlawy docieramy do rozdroża Krakonošova snídaně, skąd wzdłuż rzeki zbliżamy się do Harrachova. Zasłużony posiłek po górskiej wędrówce możemy zjeść przed zakończeniem trasy przy wodospadzie Mumlawy lub w jednej z wielu restauracji w Harrachovie.

Śladami pięknych widoków – 19 km

Trasa średnio trudna z różnymi rodzajami nawierzchni, od drogi asfaltowej, przez drogi leśne, dróżki, a także nieutwardzone kamieniste podejście. Po drodze jest kilka punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie to łęk góry Zadní Plech, 1186 m n.p.m.

Piesza wędrówka rozpoczyna się w centrum Harrachova, a celem jest szczyt góry Zadní Plech, skąd roztaczają się piękne widoki na wszystkie strony świata. Na pierwszym odcinku trasy mamy trudniejsze podejście kamienistym terenem do progu skoczni mamuciej. W nagrodę możemy doznać uczucia, jakie ma skoczek narciarski, który przy odbiciu tak naprawdę nie widzi, dokąd skacze. Dalej idziemy asfaltową drogą lekko pod górę do trasy zjazdowej, gdzie znajduje się drewniana platforma widokowa, z której roztacza się piękny widok na Harrachov. Po wejściu można posilić się w bufecie na szczycie Czarciej Góry. Podejście można sobie ułatwić, zrezygnować z poprzedniej części i wygodnie wjechać koleją linową z Harrachova na szczyt Czarciej Góry. Dalej idziemy po grzbietach koło Skały Jana z ograniczonymi widokami w stronę Rokytnicy, następnie przez rozdroże Studenov na Ručičky, gdzie wszędzie dostępne są punkty gastronomiczne.

Z tego miejsca podchodzimy żółtym szlakiem turystycznym na łęk góry Zadní Plech, cel i zarazem najwyższy punkt opisywanej trasy. Po drodze można podziwiać piękne widoki nie tylko na niedaleką Rokytnicę nad Jizerou, ale też bardziej odległy Czeski Raj, Jeszted, Góry Łużyckie, a przy dobrej widoczności także szczyty Średniogórza Czeskiego. Z łęku trasa prowadzi w dół kamienistą drogą do rozdroża Krakonošova snídaně, gdzie mamy kolejny punkt gastronomiczny, a potem idziemy wzdłuż Mumlawy do wodospadu Mumlawy. Stąd ruszamy żółtym oznakowanym leśnym szlakiem, prowadzącym nad dawnymi szybami harrachovskich kopalni z widocznymi do dziś pozostałościami działalności górniczej.

Ta leśna droga kończy się w dzielnicy Rýžoviště, skąd drogą wracamy wygodnie do centrum Harrachova.

Polską stroną Karkonoszy – 17,9 km

Trasa średnio trudna prowadząca polskimi północnymi zboczami Karkonoszy. Nawierzchnia jest w większości piaszczysto-kamienista, ostatnie zejście prowadzi drogą asfaltową. Na trasie jest kilka punktów gastronomicznych i wypoczynkowych, najwyższym punktem jest szczyt Szrenicy, 1347 m n.p.m.

Do początku trasy po polskiej stronie można dojechać pociągiem lub taksówką. Ze stacji kolejowej w Jakuszycach do początku trasy jest około 1 km zielonym szlakiem. Podobnie jak w pozostałych przypadkach, także ta trasa prowadzi po różnych nawierzchniach, od dróg asfaltowych przez drogi leśne i kamieniste dróżki, a dziś dodatkowo także po drewnianych chodnikach.

Łagodne podejście leśną drogą wokół jeziorek zmienia się stopniowo w wąską dróżkę prowadzącą do pięknej formy skalnej Owcze Skały. Dalej idziemy zielonym szlakiem przez trasy zjazdowe na Halę Szrenicką, gdzie mamy pierwszy punkt gastronomiczny, następnie czerwonym szlakiem – przed nami najbardziej strome podejście na najwyższy punkt i cel dzisiejszej wędrówki, Szrenicę. Stąd możemy podziwiać widoki na całe Karkonosze aż po Śnieżkę, całe polskie pogórze, sąsiednie Góry Izerskie, a przy dobrej widoczności także na odległe Góry Łużyckie i najwyższe szczyty Średniogórza Czeskiego. Także tu można skorzystać z gastronomii w restauracji samoobsługowej. Stąd pójdziemy już tylko w dół, przez Vosecką boudę, rozdroże Krakonošova snídaně, wzdłuż Mumlawy i jej wodospadu wracamy do Harrachova.

Do Rokytnicy – 15,7 km

Trasa średnio trudna (jeśli korzystamy z kolei linowej na Czarcią Górę, trasa łatwa). Nawierzchnia częściowo asfaltowa, częściowo żwirowa, po drodze kilka punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie to Czarcia Góra, 1020 m n.p.m.

Na tej trasie zawitamy do sąsiedniej Rokytnicy nad Jizerou i dotrzemy do Ścieżki Przemytników (Pašerácká stezka). Trasa prowadzi w dużej części asfaltową drogą, ale będzie też zejście po trawie trasą zjazdową i podejście drogą leśną – Ścieżką Przemytników.

Z Rokytnicy nad Jizerou mamy trudne podejście, a więc warto ułatwić sobie początek trasy i z Harrachova wjechać koleją linową na Czarcią Górę, gdzie nasza trasa się zaczyna i płynnie schodzi trasą zjazdową. Tu warto zatrzymać się w punkcie widokowym, z którego można podziwiać przepiękne widoki na Harrachov, zachodnie Karkonosze i Góry Izerskie. Niedaleko punktu widokowego trasa schodzi z trasy zjazdowej i prowadzi w lewo leśnymi drogami, początkowo po prostym, później z górki do Rokytnicy nad Jizerou, którą można pozwiedzać. Warto też skorzystać z restauracji, zanim wyruszymy na Ścieżkę Przemytników. Na czterech przystankach zgromadzono wiele ciekawych informacji na temat historii przemytu w Karkonoszach oraz o przemytnikach, którzy byli w swoim czasie bardzo lubiani przez mieszkańców Karkonoszy. Ścieżka prowadzi do rozdroża Ručičky, gdzie można skorzystać z gastronomii przed końcowym zejściem do Harrachova przez Rýžoviště.