Na Wilczy Grzbiet – 31,8 km

Trasa średnio trudna, po drogach asfaltowych, żwirowych lub kamienistych leśnych. Na trasie jest kilka punktów gastronomicznych i wypoczynkowych, najwyższym punktem jest schronisko Dvoračky, 1132 m n.p.m.

Celem pierwszej trasy rowerowej jest popularne schronisko Dvoračky oraz pętla wokół grzbietu Vlčí hřeben.

Trasa ma swój początek w centrum Harrachova, skąd ruszamy w kierunku kolei linowej i dalej po zimowych trasach biegowych wjeżdżamy na Czarcią Górę. Przy trasie zjazdowej jedziemy drogą do skrzyżowania Odbočka k Bláznivé bábě, gdzie skręcamy w prawo i po łagodnym zjeździe dojeżdżamy do tras zjazdowych Studenov, skąd mamy pierwsze widoki na Rokytnicę nad Jizerou. Po 500 metrach mamy pierwszy punkt gastronomiczny na rozdrożu Studenov. Kolejny punkt gastronomiczny znajduje się na rozdrożu Ručičky, skąd jedziemy w kierunku schroniska Dvoračky. Od Ručiček do Dvoraček droga cały czas łagodnie pnie się w górę, dostarczając pięknych widoków nie tylko na niedaleką Rokytnicę nad Jizerou, ale też bardziej odległy Czeski Raj, Jeszted, Góry Łużyckie, a przy dobrej widoczności także szczyty Średniogórza Czeskiego. Celem i zarazem najwyższym punktem na trasie jest schronisko górskie Dvoračky, z którego po niezbędnym wypoczynku i posileniu się ruszamy na Sedlo pod Dvoračkami i wjeżdżamy na pętlę wokół grzbietu Vlčí hřeben. Popularna gastronomia Rezek doda nam sił przed drugą połową pętli, gdy musimy pokonać ostatnie już przewyższenie. Po powrocie z pętli na Dvoračky, do Harrachova wracamy jadąc już prawie tylko w dół.

Do Voseckiej boudy – 25,8 km

Trudna trasa, nawierzchnia głównie asfaltowa, zwłaszcza w pierwszej połowie drogi ograniczone możliwości gastronomiczne i mało miejsc do wypoczynku, najwyższy punkt na trasie Vosecká bouda, 1251 m n.p.m.

Będąc w Harrachovie, z pewnością nie powinniśmy ominąć schroniska Vosecká bouda. Prawie cała trasa prowadzi po asfaltowej drodze, tylko 2 krótsze odcinki prowadzą po leśnej żwirowej drodze i wąską leśną ścieżynką.

Trasa ma swój początek w centrum Harrachova, skąd ruszamy w kierunku marketu NORMA. Tu wjeżdżamy na główną drogę w kierunku do Polski, z której po 150 metrach skręcamy w lewo na czerwony szlak turystyczny i podjeżdżamy około 2 kilometrów do niepozornego skrętu w prawo. Dojedziemy tędy z powrotem do drogi, przez którą przejeżdżamy i wjeżdżamy na Szlak Janouškova cesta, zwany TEREX. Doprowadzi nas do schroniska Vosecká bouda, gdzie w nagrodę za pokonanie przewyższenia czekają przepiękne widoki. Na dole widać całą dolinę Mumlawy, w zasięgu są zachodniokarkonoskie szczyty od Łysej Góry przez Plešivec po harrachovską Czarcią Górę, a na zachodnim horyzoncie Góry Izerskie i Jeszted. Przy odrobinie szczęścia można też dojrzeć wznoszące się za nimi szczyty Gór Łużyckich. Po zasłużonym posileniu się i wypoczynku zjeżdżamy do Harrachova do rozdroża Krakonošova snídaně i dalej wzdłuż rzeki Mumlawy do jej wodospadów, przy których warto się choć na chwilę zatrzymać. Schronisko Mumlavská bouda lub Bistro u Lišáka to punkty gastronomiczne na zakończenie wycieczki, o ile nie chcemy skorzystać ze swojej ulubionej restauracji w centrum Harrachova.

Po polskim pograniczu – 29,3 km

Trasa średnio trudna, prowadząca po polskiej i czeskiej części Gór Izerskich. Nawierzchnia częściowo asfaltowa, częściowo żwirowa oraz utwardzone leśne i kamieniste drogi. Granicę między Polską i Czechami stanowi Most Karlowski, który jest w sezonie letnim 2021 przebudowywany. Obecnie znajduje się tu „prowizoryczna kładka” przez rzekę Izerę, której przejechanie dostarcza nieco adrenaliny. Po drodze jest kilka punktów gastronomicznych i wypoczynkowych, zarówno po polskiej, jak i czeskiej stronie.

Trasa ma swój początek w centrum Harrachova, skąd jedziemy w kierunku pętli biathlonowej, gdzie zaczynamy jechać pod górę leśną drogą zwaną Misarova. Niebawem przekraczamy nią polską granicę i jedziemy dalej po leśnej trawiastej drodze do skrzyżowania, na którym skręcamy w prawo w stronę Jakuszyc i Orla. W jedynym zabytkowym budynku, który pozostał tu z czasów największej sławy osady, mieści się teraz bufet schroniska turystycznego i sala z kominkiem. Obiekt dzisiejszego schroniska Orle, tzw. Leśniczówka, został zbudowany z ciosanego kamienia około 1860 roku na zlecenie właściciela huty szkła prawdopodobnie jako budynek administracyjny. To jedyny zachowany świadek szklarskiej historii Orla. Na tablicy informacyjnej można obejrzeć mapę polskiej części Gór Izerskich, która zachęca do dalszych wycieczek w te rejony. Ścieżką rowerową jedziemy dalej do drugiego skrętu w lewo w stronę Izery. Ścieżka stopniowo zmienia się w kamienistą drogę prowadzącą do rzeki. Przez most można wrócić do Czech. Na początku jest dość stromy podjazd, po czym wjeżdżamy na Szlak Grzbietowy, który prowadzi do osady Jizerka do dawnej Nowej Huty. Tu jest kilka punktów gastronomicznych. Przy parkingu Pod Bukovcem zjeżdżamy długim odcinkiem wzdłuż Izery do Doliny Martinskiej. Przed końcowym dwukilometrowym zjazdem do Harrachova czeka nas jeszcze ostatni podjazd po stromej leśnej żwirowej drodze na Mýtiny.

Do centrum Gór Izerskich – 32,7 km

Trasa łatwa, prowadząca do symbolicznego centrum Gór Izerskich – na Smědavę. Dla ułatwienia i skrócenia trasy polecamy przejechanie pociągiem z Harrachova do Kořenova, skąd trasa prowadzi po asfaltowych drogach z normalnym ruchem i drogach żwirowych. Na trasie jest wystarczająca liczba punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku. Polecamy ścieżkę dydaktyczną Trzy izeryny, chociaż na niektórych odcinkach trzeba zejść z roweru.

Trasa zaczyna się przy dworcu kolejowym w Kořenovie, skąd drogą podjeżdżamy do miejscowości Horní Polubný, gdzie można sobie zrobić pierwszy przystanek gastronomiczny, a potem skręcić w prawo na wąską asfaltową drogę, która później przechodzi w żwirową. Następnym łagodnym zjazdem z pięknymi widokami dotrzemy do zbiornika wodnego Souš. Tu jest znowu kilka punktów gastronomicznych i roztaczają się widoki na zbiornik. Drogą wzdłuż zapory jedziemy dalej na Smědavę, która określana jest jako centrum Gór Izerskich. Ciekawostką jest to, że droga od zbiornika Souš na Smědavę jest w okresie zimowym zamknięta i utrzymywana jako zimowa trasa narciarstwa biegowego, ciesząca się dużą popularnością. Na Smědavie jesteśmy mniej więcej w jednej trzeciej drogi i po ewentualnym skorzystaniu z restauracji wyruszamy w kierunku osady Jizerka, gdzie ponownie można wybrać spośród wielu większych lub mniejszych restauracji, by się posilić. Po drodze polecamy zatrzymać się przy punkcie 7 zaznaczonym na naszej mapie i piechotą dojść do torfowiska Jizerki, a także przy punkcie 8 zabezpieczyć rowery i przejść na piechotę pętlę ścieżki dydaktycznej Trzy izeriny. Na ostatnim odcinku czeka nas długi zjazd do Doliny Martinskiej do rzeki Izery, skąd jest ostry podjazd na Mýtiny, a potem końcowy dwukilometrowy zjazd do Harrachova, gdzie udajemy się na zasłużone końcowe doładowanie energii.

Polska strona Gór Izerskich – 31,6 km

Trasa średnio trudna z różnymi rodzajami nawierzchni, od drogi asfaltowej, przez drogi leśne, dróżki, a także nieutwardzony kamienisty podjazd do najwyższego punktu na trasie na wysokości 999 m n.p.m. Po drodze są tylko 2 punkty gastronomiczne, a więc polecamy skorzystanie z każdego z nich.

Trasa prowadzi z centrum Harrachova do huty szkła, za którą skręcamy w prawo i dojeżdżamy do leśnej drogi żwirowej, po której jedziemy do przejścia granicznego z Polską. Tu musimy pokonać około półkilometrowy odcinek drogą, po czym skręcamy w lewo na oznakowany szlak, którym dojedziemy do Jakuszyc. Stąd wyruszamy w kierunku Orla, gdzie w latach 1754-1888 funkcjonowała huta szkła. Dziś w osadzie jest tylko kilka budynków otoczonych lasem. W jedynym objętym ochroną konserwatorską budynku, który jest pozostałością z czasów największej sławy osady, znajduje się bufet i pomieszczenie z kominkiem. Na Orlu znajduje się także wystawa szklanych przycisków do papieru i wyrobów szklanych wytwarzanych metodą millefiori, jedyna w swoim rodzaju w Polsce i jedna z niewielu na świecie.

Trasa prowadzi dalej żwirową drogą wokół torfowisk Izery do Chatki Górzystów. W tym momencie jesteśmy mniej więcej w połowie trasy i tu mamy drugi, ostatni na trasie punkt gastronomiczny. Po około jednym kilometrze przed nami najtrudniejszy odcinek trasy, dwukilometrowy podjazd kamienistą drogą. Nagrodą będzie potem powrót do Jakuszyc prostą drogą żwirową z pięknymi widokami. Jeżeli zechcemy wrócić do Harrachova inną drogą, polecamy przyjemną asfaltowo-kamienistą trasę wzdłuż linii kolejowej w kierunku Orla. Na skrzyżowaniu pod Działem Izerskim skręcamy w lewo na żwirową drogę. Na kolejnym skrzyżowaniu skręcamy na drogę leśną, którą zjeżdżamy po nieutwardzonej leśnej drodze do Harrachova. Mniej więcej w połowie drogi przejeżdżamy pod linią kolejową pięknym kamiennym podjazdem.

Od Mumlawy do Izery – 32,9 km

Trasa średnio trudna, prowadząca przez dolinę rzeki Mumlawy, przez Rokytnicę nad Jizerou do doliny rzeki Izery. Nawierzchnia jest tu różna. Przeważa asfalt, miejscami drobny żwir, w drugiej połowie trasy będą też krótkie odcinki gliniasto-żwirowej utwardzonej drogi z kamieniami. Na trasie jest kilka punktów gastronomicznych i miejsc do wypoczynku.

Na trasę z centrum Harrachova ruszamy w kierunku wodospadów Mumlawy, skąd łagodnym podjazdem jedziemy pod prąd Mumlawy do rozdroża Krakonošova snídaně. Na tym odcinku możemy się też czegoś dowiedzieć dzięki ścieżce dydaktycznej Karkonoskiego Parku Narodowego pn. „Żywa martwa Mumlawa”. Krakonošova snídaně to także punkt gastronomiczny, czynny w okresie wakacji letnich. Tu jedziemy w prawo na drogę Kladova cesta, po około kilometrze podjazdu droga prowadzi w dół do rozdroża Kladova cesta odbočka, gdzie skręcamy w lewo w kierunku rozdroża Ručičky, gdzie jest punkt gastronomiczny. Następnie jedziemy oznakowanym szlakiem rowerowym do rozdroża Studenov (kolejna gastronomia). Stąd zjeżdżamy do Rokytnicy nad Jizerou i dalej do Pasek nad Jizerou. Rzekę przejeżdżamy przez most, który jest najniższym punktem na trasie, 466 m n.p.m. Po około półkilometrowym podjeździe drogą Buďárka wjeżdżamy na popularny szlak rowerowy Planýrka z pięknymi widokami na Rokytnicę. Planýrka prowadzi wzdłuż doliny rzeki Izery i dojedziemy nią do skrzyżowania Mýto pod Harrachovem. Tu wjeżdżamy na główną drogę, z której po kilometrowym podjeździe można skręcić w prawo na oznakowany szlak rowerowy, którym pojedziemy pod górę albo można pojechać jeszcze jeden kilometr dalej i skręcić w prawo przed Czarnym Mostem. Wokół harrachowskich stawików przez Anenské údolí dojedziemy do końca trasy w centrum Harrachova.

Na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich – 32,3 km

Trasa średnio trudna. Nawierzchnia jest asfaltowa, żwirowa, miejscami przechodzi w utwardzoną kamienistą drogę. Na trasie są punkty gastronomiczne, miejsca do wypoczynku i piękne widoki w Pasekach nad Jizerou, ale też w Kořenovie lub Horním Polubnym. Trzy odcinki trasy prowadzą drogą z normalnym ruchem samochodowym.

Na trasę z centrum Harrachova wyruszamy przez Hřebínek, który miejscowi nazywają Kaml. Przejeżdżamy wokół szczytu toru saneczkowego i wjeżdżamy na główną drogę prowadzącą z Harrachowa w kierunku na Pragę. Na skrzyżowaniu Mýto za stacją benzynową przez most nad rzeką Izerą wjeżdżamy na popularny szlak rowerowy Planýrka. Szlak prowadzi wzdłuż doliny Izery, po drodze możemy podziwiać piękne widoki, a na końcu pojedziemy koło Starej Szkoły, którą znamy być może z filmu „Krakonoš a lyžníci”. Tu wjeżdżamy na główną drogę, na której skręcamy w prawo i podjeżdżamy w górę drogą pod trasy zjazdowe. W punkcie 7 polecamy wizytę w Muzeum Karkonoskim Patriotów z Zakątka. Miłośnikom piwa polecamy wizytę w minibrowarze na Perlíčku – Prdek, który znajduje się w punkcie 9 zaznaczonym na naszej mapie. Stąd jedziemy na szlak rowerowy Famberka, który pagórkowatym terenem prowadzi do Kořenova. Tu wjeżdżamy na główną drogę, z której po 100 metrach skręcamy w prawo w kierunku kaplicy Tesařovskiej, miejsca z pięknymi widokami na Góry Izerskie i zachodnie Karkonosze. Stąd jedziemy dalej wąską drogą, która doprowadzi nas na drogę krajową, którą jedziemy do Horní Polubný. Na skrzyżowaniu przy kościele św. Jana Chrzciciela skręcamy w prawo i długim zjazdem jedziemy drogą do Doliny Martinskiej. Po drodze można się zatrzymać i zwiedzić muzeum kolei zębatej na dworcu kolejowym w Kořenovie. W Dolinie Martinskiej przejeżdżamy przez most nad rzeką Izerą i jedziemy szlakiem rowerowym ostro pod górę na Mýtiny. Potem już tylko dwukilometrowy zjazd do Harrachova, gdzie można skorzystać z zasłużonego posiłku.